Over stichting komma

Hieronder vind je informatie over het ontstaan van Stichting Komma en maak je kennis met ons team, het bestuur en ambassadeur. Echter, wij staan er niet alleen voor. Dankzij onze partners en vrijwilligers is het mogelijk om zoveel Komma’s per maand te maken. We zijn deze geweldige mensen zeer dankbaar voor hun steun en toewijding.

ACHTERGROND

Michel Marc en Jasmin

Michel, Marc en Jasmin

Toen Jasmin de Hond in 1980 op 30-jarige leeftijd te horen kreeg dat ze zou komen te overlijden, liet zij aan haar twee jonge kinderen Marc (3) en Michel (1) een geluidsbandje na, op deze manier gaf ze haar kinderen een cadeau om haar aanwezigheid te kunnen blijven voelen. 40 jaar later herhaalde de geschiedenis zich voor haar oudste zoon Marc. Ook hij kreeg te horen dat hij zijn twee jonge kinderen Livia (3) en James (1) niet zou zien opgroeien. Marc en Michel bespraken wat ze van hun moeder gemist hadden en kwamen op het idee om het geluidsbandje van hun moeder een modernere twist te geven. Dit deed Marc op verschillende manieren, o.a. door zich op beeld te laten interviewen over zijn leven en kaarten te schrijven voor speciale gelegenheden.

Zo kreeg Marc de kans om voor Livia en James te proberen zijn gedachtes, herinneringen en aanwezigheid achter te laten op een manier die Marc en Michel hebben gemist van hun moeder. Dit bracht zijn broer Michel op het idee om ter nagedachtenis van Jasmin en Marc een stichting in het leven te roepen. “Er komt vaak al zo veel bij de primaire zorg van een ongeneeslijk zieke ouder kijken, dat het heel logisch is dat iets blijvends achterlaten voor de kinderen erbij inschiet. Precies daarmee helpt stichting ‘Komma’.”

Het team

Elke week ga ik op pad om de gesprekken met de ouders te voeren. Ik heb een natuurlijke nieuwsgierigheid naar de levensverhalen van mensen en wat hen beweegt. Deze karaktereigenschap komt me goed van pas als programmamaker binnen de televisiewereld en ook als interviewer bij Stichting Komma. Ik vind het zo bijzonder dat mensen in die paar uur dat wij bij hen thuis zijn, zich openstellen en hun levensverhaal op beeld durven vast te leggen voor hun kinderen.

Ik ben getrouwd en heb 3 dochters. Als verpleegkundige heb ik jarenlang met kinderen en hun ouders gewerkt. Sinds oktober 2022 ben ik bij Stichting Komma betrokken. Over het algemeen heb ik via de telefoon het eerste contact met de ouders en daarnaast neem ik heel regelmatig een interview af. Ik vind het heel interessant om te horen wat mensen gebracht heeft tot wie zij zijn en vind het fijn en leuk om levensverhalen van ouders vast te mogen leggen. Ik denk dat het heel waardevol is dat kinderen altijd de stem en gebaren van hun ouders kunnen zien en horen. In mijn optiek zegt een gebaar of blik zoveel meer dan geschreven tekst.

Ik ben Daisy de Hond en eigenlijk al vanaf het ontstaan van deze mooie stichting zijdelings betrokken. Ik heb 2 kinderen en woon in Almere. Ik heb 13 jaar in de evenementenwereld gewerkt, en daardoor voldoende ervaring om binnen stichting Komma de planning rond te krijgen en events te organiseren.

Ik ben Iris Hooghiemstra, ik ben 21 jaar oud en zit in mijn laatste jaar van de opleiding Journalistiek op de Christelijke Hogeschool Ede. Ik ga de komende tijd stage lopen bij Stichting Komma, omdat ik in mijn stage graag iets wil bijdragen aan de samenleving.

Toen ik via een studiegenoot over deze stage hoorde, was ik meteen geïnteresseerd. Het werk dat alle vrijwilligers doen bij deze stichting vind ik erg bijzonder. Ik vind het enerzijds intens om alle verhalen te horen en te zien, maar anderzijds zie ik het ook als een eervolle taak om écht iets voor iemand te kunnen betekenen, op een hele directe manier. Persoonlijk vind ik het mooi om dat met een journalistieke achtergrond ook al tijdens mijn stage te kunnen doen.

Mijn naam is Marjolein Stultiens, 20 jaar oud en vierdejaars student fotografie. Tijdens mijn zoektocht naar een nieuwe stage was ik op zoek naar een bedrijf waar ik door middel van mijn passie voor fotografie en film iets positiefs kon bijdragen aan de wereld. Hoe klein of groot dat ook kon zijn.

Via Stichting Komma krijg ik de kans om andere mensen echt te helpen, in het nu en in de toekomst. Door middel van de camera kan ik een blijvende herinnering geven die zij voor altijd kunnen koesteren. Dat geeft mij enorm veel voldoening.

Bestuur/ Raad van Toezicht

Op zeer jonge leeftijd verloor ik mijn moeder Jasmin en later mijn broer Marc aan een ongeneeslijke ziekte. Toen Marc wist dat hij niet lang meer te leven had, bespraken we wat wij het meest missen van onze moeder. Ons antwoord was dat we geen eigen beeld van haar konden maken. Dit inspireerde ons om ervoor te zorgen dat Marc zijn eigen levensverhaal op camera kon vertellen voor zijn kinderen. Na de dood van mijn broer maakte ik het mijn missie om dit mogelijk te maken voor alle ouders die weten dat ze hun kinderen niet zullen zien opgroeien. Daarom heb ik Stichting Komma opgericht en ben ik als bestuurder dagelijks betrokken bij de organisatie.

Ik ben de penningmeester van Stichting Komma. In de afgelopen jaren heb ik veel verschillende ondernemers, kunstenaars, sociale ondernemingen en grotere bedrijven geholpen met hun professionalisering. Betrokken sinds de oprichting van Stichting Komma, draag ik de stichting een warm hart toe en hoop ik op deze manier met mijn ervaring een verschil te maken voor mensen die het op dat moment echt nodig hebben.

Ik ben 45 jaar, getrouwd en moeder van een zoon van 15 en twee dochters van 12 en 6 jaar. Mijn moeder heeft haar eigen moeder op zeer jonge leeftijd verloren en geen enkele herinnering aan en beeldmateriaal van haar. Dat is voor haar altijd een groot gemis geweest. Nog even de stem kunnen horen of je ouder op beeld kunnen zien na overlijden zal iets van het gemis verzachten. Dat Stichting Komma het mogelijk maakt voor ongeneeslijk zieke ouders met kinderen in de leeftijd tot en met 18 jaar een prachtig portret voor hun kinderen achter te laten vind ik heel mooi. Ik ben dan ook blij dat ik vanuit mijn vak en opgedane ervaringen de afgelopen twintig jaar hier sinds januari 2023 als bestuurssecretaris een bijdrage aan mag leveren.

Ambassadeurs

Als longarts in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen en mede-oprichter van het Zorgplatform Carend heb ik gemerkt dat palliatieve zorg niet of nauwelijks aandacht kreeg, dat we nauwelijks écht het gesprek voerden over de dood en de weg daarnaar toe, waardoor deze weg veel hobbeliger werd dan nodig is. Ik heb de levensmissie om hier verandering in te brengen. Het vastleggen van herinneringen voor je kinderen kent in mijn ogen een zeer hoge existentiële waarde. Ik denk dat ik op geen enkele manier de waarde hiervan echt kan uitdrukken. Afscheid nemen is niet iemand loslaten, maar iemand anders leren vasthouden. Als je jong bent, kunnen de herinneringen misschien vervagen. Door het visueel vastleggen van een van de belangrijkste mensen in je leven zal hij of zij naast een plek in je hart, ook daadwerkelijk met je kunnen blijven praten. Ik begrijp heel goed dat hierdoor van een punt in het leven een komma gemaakt wordt. De intense waarde daarvan is niet in te voelen, noch uit te drukken. Als ambassadeur hoop ik mijn steentje te kunnen bijdragen aan Stichting Komma, omdat hun missie en mijn eigen veel raak vlakken heeft.